Eén geheel, meerdere monumenten
De site van de Groenhagemolen in Leffinge, ook wel het molenerf Rommel genoemd, is een geheel van een molen, een molenaarswoning, een bakhuis, een mechanische maalderij en een schuur. Omwille van ernstige stabiliteitsproblemen werd deze laatste afgebroken maar moet op termijn opnieuw gereconstrueerd worden.
Op 3 mei 2005 werd alles door de Vlaamse overheid als dorpsgezicht beschermd, een aantal onderdelen ook als monument.
De molen
Naast de molenaarswoning en de maalderij springt vooral de molenromp in het oog. Deze molen, een stenen grondzeiler, werd in 1871 gebouwd door Louis Devos. Sinds het eind van de 19de eeuw werd de molen echter bemaald door de bekende molenaarsfamilie Rommel.
Omdat wind onberekenbaar is als krachtbron, werd er in 1929 naast de molen ook een mechanische maalderij gebouwd. De molen verloor daardoor aan belang. In 1940 werd het gevlucht en de kap zelfs volledig weggenomen. De eens zo fiere Groenhagemolen werd herleid tot een berging maar bleef daardoor gelukkig verder wel gespaard. Ook heel wat elementen van het gaande werk zijn nog altijd aanwezig.
De Groenhagemolen bevindt zich niet in al te beste staat. De tand des tijds heeft zijn werk gedaan. De restauratie is in voorbereiding maar zal nog enkele jaren op zich laten wachten. Zonder wieken weliswaar… de molen is ondertussen immers volledig omsloten door een woonwijk die het vrije windvang belemmert. Dit neemt niet weg dat de Groenhagemolen een belangrijk historisch monument blijft.
De maalderij
Om de grillen van de wind op te vangen, bouwde Octaaf Rommel in 1929 een kleine mechanische maalderij naast zijn molen. Aangedreven door een armgasmotor werd in deze maalderij zowel voor dierlijke als menselijke consumptie gemalen. Ook het pletten, bijvoorbeeld van haver, behoorde tot de mogelijkheden. In de loop van de jaren 30 werd de maalderij verder uitgebreid en werd de armgasmotor vervangen door een Deutz-dieselmotor, een stoer werkpaard dat in 2016-2017 volledig werd gerestaureerd.
Omer Rommel, die in 1956 eigenaar werd van de maalderij, baatte de maalderij nog verder uit tot 1986. Hij hield niet zo van veranderingen. Toen de gemeente Middelkerke in 2011 de Groenhagesite kocht, had de maalderij dan ook iets van een tijdscapsule. Alles was bewaard. Een unieke kijk in het verleden…
De beslissing werd genomen om de maalderij volledig én maalvaardig te restaureren. De bedoeling is de deuren geregeld open te stellen voor het publiek en er allerhande activiteiten te organiseren.
Het bakhuisje
Het bakhuis hoort bij de molenaarswoning. Er werd brood gebakken voor eigen consumptie. Het stoken van vuur, nodig voor het bakken van brood, betekende altijd een risico op brand. Vandaar dat dergelijke ovens meestal in een afzonderlijk gebouwtje werden ondergebracht. Op de Groenhagesite is het bakhuisje echter meer dan louter bakoven. Er is ook een toilet (met hartje in de deur!), een zolder die kon dienen als berging en een hok voor neerhofdieren. Deze typologie is zeldzaam vandaar dat de Vlaamse overheid dit bakhuisje, in al zijn bescheidenheid, toch als monument heeft beschermd. Samen met het woonhuis werd het in de loop van 2017-2018 volledig gerestaureerd.
